Η επαρχία Ολυμπίας ήταν μία από τις δύο επαρχίες του νομού Ηλείας. Έδρα της ήταν αρχικά η Παρρασία (Φανάρι) και αργότερα η Ανδρίτσαινα. Καταλάμβανε το νότιο τμήμα του νομού και συνόρευε με τις επαρχίες Ηλείας στα βόρεια και με τον νομό Μεσσηνίας στα νότια.
Δημιουργήθηκε αρχικά με την διοικητική διαίρεση του 1833 ως μία από τις έξι επαρχίες του νομού Μεσσηνίας. Καταργήθηκε στην συνέχεια με την διοικητική διαίρεση του 1836 η οποία κατήργησε προσωρινά το νομαρχιακό σύστημα και επανασυστάθηκε το 1848. Με την διοικητική διαίρεση του 1899 αποτέλεσε μαζί με την επαρχία Τριφυλίας τον νεοσύστατο νομό Τριφυλίας. Ο νομός Τριφυλίας καταργήθηκε το 1909 και η επαρχία μαζί με την επαρχία Ολυμπίας συνενώθηκε πάλι με την Μεσσηνία. Το 1939, με τον Αναγκαστικό Νόμο 1937/1939 (ΦΕΚ 355/Α΄/2-9-1939 και 395/Α΄/18-9-1939), εντάχθηκε στον νομό Ηλείας, με την εξαίρεση 8 κοινοτήτων της που αποσπάστηκαν και υπήχθησαν στην επαρχία Τριφυλίας. Η επαρχία Ολυμπίας παρέμεινε στον νομό Ηλείας μέχρι την κατάργησή της το 1997 με το σχέδιο Καποδίστριας. Με το σχέδιο Καλλικράτης που ακολούθησε το σχέδιο Καποδίστρια δημιουργήθηκαν στην περιοχή οι δήμοι Ανδρίτσαινας, Ζαχάρως
Δημιουργήθηκε αρχικά με την διοικητική διαίρεση του 1833 ως μία από τις έξι επαρχίες του νομού Μεσσηνίας. Καταργήθηκε στην συνέχεια με την διοικητική διαίρεση του 1836 η οποία κατήργησε προσωρινά το νομαρχιακό σύστημα και επανασυστάθηκε το 1848. Με την διοικητική διαίρεση του 1899 αποτέλεσε μαζί με την επαρχία Τριφυλίας τον νεοσύστατο νομό Τριφυλίας. Ο νομός Τριφυλίας καταργήθηκε το 1909 και η επαρχία μαζί με την επαρχία Ολυμπίας συνενώθηκε πάλι με την Μεσσηνία. Το 1939, με τον Αναγκαστικό Νόμο 1937/1939 (ΦΕΚ 355/Α΄/2-9-1939 και 395/Α΄/18-9-1939), εντάχθηκε στον νομό Ηλείας, με την εξαίρεση 8 κοινοτήτων της που αποσπάστηκαν και υπήχθησαν στην επαρχία Τριφυλίας. Η επαρχία Ολυμπίας παρέμεινε στον νομό Ηλείας μέχρι την κατάργησή της το 1997 με το σχέδιο Καποδίστριας. Με το σχέδιο Καλλικράτης που ακολούθησε το σχέδιο Καποδίστρια δημιουργήθηκαν στην περιοχή οι δήμοι Ανδρίτσαινας, Ζαχάρως