Η Μίνθη είναι βουνό της νοτιοανατολικής Πελοποννήσου με υψόμετρο 1.221 μέτρα. Βρίσκεται στα κέντρο της πρώην επαρχίας Ολυμπίας. Στους πρόποδες του βουνού αυτού είναι χτισμένο και το ομώνυμο χωριό σήμερα δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Ζαχάρως. Απέχει οδικά 21 χιλιόμετρα από την έδρα του Δήμου, τη Ζαχάρω. Η Μίνθη είναι ένα από τα πιό παλιά χωριά της πρώην επαρχίας Ολυμπίας. Το παλαιότερο όνομα ήταν Αλβενα. Το 1927 με το Β.Δ. 4.11.1927 (ΦΕΚ 306/1927) μετονομάστηκε σε Μίνθη από το ομώνυμο βουνό.
Ιστορία-Μυθολογία
Το όνομα Μίνθη το βουνό το πήρε από τη νύμφη Μίνθη, κόρη του Κωκυτού. Σύμφωνα με τη μυθολογία. η Μίνθη ήταν όμορφη και γύριζε στους δρυμούς του βουνού αυτού. Εκεί την είδε κάποια μέρα ο Πλούτωνας, ο θεός του Αδη, την αγάπησε παράφορα και την έκαμε ερωμένη του. Η Περσεφόνη, η γυναίκα του όταν το αντιλήφθηκε αυτό παραπονέθηκε στη μάνα της την Δήμητρα, τη θεά της γεωργίας η οποία την μεταμόρφωσε εις "κηπαίαν" Μίνθη, ένα αρωματικό φυτό της οικογένειας των χειλανθών που φυτρώνει εδώ και χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική. Ο περιηγητής Στράβωνας που πέρασε από την περιοχή το 175 μ.Χ αναφέρει τα εξής σε μετάφραση: Ανατολική του Πύλου είναι ένα βουνό με το όνομα Μίνθη, που ο μύθος λέει ότι ήταν παλλακίδα του Αδη και πατήθηκε από την κόρη, οπότε μεταβλήθηκε στη μίνθη του κήπου, αυτοί που λένε μερικοί δυόσμο".
Το χωριό Μίνθη
Το ομώνυμο χωριό έχει ζωή πάνω από 500 χρόνια. Η πιό παλιά μαρτυρία για το χωριό είναι αυτή που αναφέρεται στη συμμετοχή των Αλβενέων στον Τουρκο-Βενετικό πόλεμο 1463-1479. Η δεύτερη μαρτυρία είναι εκείνη που δείχνει η χωρογραφική καταγραφή από τους Ενετούς το 1689 και το 1700. Τότε είχε 42 και 149 κατοίκους αντίστοιχα. Η κτηματική περιφέρει του χωριού ανέρχεται σε 16.500 στρέμματα. και συνορεύει με 12 χωριά. Η Μίνθη είχε πλούσια βλάστηση, τα δάση της οποίας όμως έπαθαν μεγάλες καταστροφές στις μεγάλες πυρκαγιές της Πελοποννήσου το καλοκαίρι του 2007
Ιστορία-Μυθολογία
Το όνομα Μίνθη το βουνό το πήρε από τη νύμφη Μίνθη, κόρη του Κωκυτού. Σύμφωνα με τη μυθολογία. η Μίνθη ήταν όμορφη και γύριζε στους δρυμούς του βουνού αυτού. Εκεί την είδε κάποια μέρα ο Πλούτωνας, ο θεός του Αδη, την αγάπησε παράφορα και την έκαμε ερωμένη του. Η Περσεφόνη, η γυναίκα του όταν το αντιλήφθηκε αυτό παραπονέθηκε στη μάνα της την Δήμητρα, τη θεά της γεωργίας η οποία την μεταμόρφωσε εις "κηπαίαν" Μίνθη, ένα αρωματικό φυτό της οικογένειας των χειλανθών που φυτρώνει εδώ και χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική. Ο περιηγητής Στράβωνας που πέρασε από την περιοχή το 175 μ.Χ αναφέρει τα εξής σε μετάφραση: Ανατολική του Πύλου είναι ένα βουνό με το όνομα Μίνθη, που ο μύθος λέει ότι ήταν παλλακίδα του Αδη και πατήθηκε από την κόρη, οπότε μεταβλήθηκε στη μίνθη του κήπου, αυτοί που λένε μερικοί δυόσμο".
Το χωριό Μίνθη
Το ομώνυμο χωριό έχει ζωή πάνω από 500 χρόνια. Η πιό παλιά μαρτυρία για το χωριό είναι αυτή που αναφέρεται στη συμμετοχή των Αλβενέων στον Τουρκο-Βενετικό πόλεμο 1463-1479. Η δεύτερη μαρτυρία είναι εκείνη που δείχνει η χωρογραφική καταγραφή από τους Ενετούς το 1689 και το 1700. Τότε είχε 42 και 149 κατοίκους αντίστοιχα. Η κτηματική περιφέρει του χωριού ανέρχεται σε 16.500 στρέμματα. και συνορεύει με 12 χωριά. Η Μίνθη είχε πλούσια βλάστηση, τα δάση της οποίας όμως έπαθαν μεγάλες καταστροφές στις μεγάλες πυρκαγιές της Πελοποννήσου το καλοκαίρι του 2007
